Blog 11: De zomer voorbij en jaar 2 in Canada.

Ik moet bekennen dat op dit moment mijn creativiteit mij een beetje in de steek laat. Vorige week begon ik al met het schrijven van deze blog, maar het proces gaat niet heel snel. Ik begon toen ik in de auto zat in Alberta. Samen met twee collega’s was ik onderweg om onze partners te bezoeken. Vorig jaar was ik ook mee tijdens deze reis naar Alberta, en eerlijk gezegd had ik toen geen besef van wat er allemaal op me af zou komen. Nu, een jaar later, reflecteer ik op de overweldigende ervaringen, levenslessen en ontmoetingen die over de hele wereld hebben plaatsgevonden. In deze blog schrijf ik dit keer over de afgelopen zomer en kijk ik vooruit op de weg die voor mij ligt in “Canada Jaar 2”.

Zoals ik in mijn vorige blog heb verteld, zit ik momenteel in een periode van afwachting. Door de aanvraag van mijn nieuwe werkvergunning kan ik Canada niet verlaten. Lange tijd dacht ik vooral aan de reizen en momenten die ik zou gaan missen. Onder andere terug naar Nederland en een reis naar de Dominicaanse Republiek zitten er voorlopig niet in. Dat dit proces zo lang zou gaan duren had ik van tevoren niet verwacht en was ook teleurstellend. Desondanks ervaar ik dat deze periode goed is voor mijn sociale leven in Chilliwack.

Het weer was deze zomer ontzettend droog, we hadden regelmatig te maken met rook van bosbranden in de buurt, maar het was verder vooral zonnig weer. Door het mooie weer heb ik veel leuke dingen kunnen doen met mijn vrienden hier. Veel dagen brachten we door in de natuur, zoals relaxen op een strand bij een meer, een wandeling maken over een van de vele wandelpaden in de omgeving en een weekend met mijn vrienden op een wijntoer in een van de wijnregio’s in British Columbia.

We hebben als vrienden niet veel nodig om diepe gesprekken te voeren over onze dromen, de toekomst, de politiek, maar nog vaker over ons persoonlijke geloofsleven. Deze gesprekken hebben mij in de afgelopen maanden geïnspireerd. Niet alleen om met elkaar op pad te gaan, maar ook om mijn eigen relatie met God te verbeteren, foute gewoontes te doorbreken en meer te studeren en te leren over de Bijbel.

Ik vind mijn baan hier voor Hungry For Life geweldig, maar ik had me zonder deze vriendschappen niet gelukkig gevoeld. Daarom ben ik dankbaar dat God mij in het afgelopen jaar hier in Chilliwack een gemeenschap heeft gegeven waar ik deel van mag uitmaken.

Qua werk was de zomer iets rustiger; veel collega’s waren op vakantie, er waren weinig teams van onze Canadese partners die op reis gingen en ons kantoor was een aantal weken gesloten omdat het verbouwd werd. Nu is de herfst begonnen, regent het voor het grootste gedeelte van de dag en zijn we weer op volle toeren aan het werk.

Zoals gezegd waren we vorige week in Alberta. Vorig jaar gingen veel gesprekken nog over COVID-19 en hoe kerken hun programma’s en activiteiten weer aan het opstarten waren. Dit jaar waren de gesprekken meer gefocust op al het moois dat heeft plaatsgevonden. Veel kerken zien de bezoekers toenemen en weten door nieuwe activiteiten andere mensen in hun omgeving te bereiken. Ook zijn de kerken meer en meer gericht op hoe zij dienend de wereld in kunnen gaan, iets waar wij als HFL hen graag bij willen helpen.

Hoewel ik zelf niet naar het buitenland kan reizen, vinden deze reizen uiteraard wel plaats. In de afgelopen weken waren een aantal stafleden naar Zuid-Azië afgereisd om daar samen met onze partner een plan te maken voor de bouw van een middelbare school. Onze partner daar heeft een fenomenale organisatie die een geweldige socio-economische impact heeft, maar op geestelijk vlak nog veel meer impact maakt. Door het gevaar van vervolging kan ik hier niet meer over vertellen, maar het is inspirerend om over onze broeders en zusters in dit land te horen.

Dave en Heidi Blundell, die vorig jaar nog namens HFL in Rijnsburg op bezoek waren, zijn deze zomer naar het Midden-Oosten afgereisd waar zij een leiderschapstraining hebben gegeven aan een lokale kerk. Dit vond plaats op een plek waar vervolging een dagelijks gevaar is, maar waar God door zijn Heilige Geest mensen raakt om op te staan en ook in deze gebieden een licht in de duisternis te zijn.

Een ander team dat op reis ging, zijn de vrouwen van Ending Violence Educators. Zij faciliteren trainingen over het omgaan met trauma en huiselijk geweld voor gemeenschappen waar wij met onze internationale partners werken. Een specifiek trainingsprogramma wat al meerdere jaren impact heeft op veel mensen in deze gemeenschappen. Dit keer zijn zij afgereisd naar Kenia. Zie hieronder een video over hun training:

Als projectmanager ben ik persoonlijk betrokken bij de planning van een aantal projecten in Ethiopië en de Dominicaanse Republiek. In Ethiopië is onze partner Simple Acts of Kindess (SAK) bezig geweest met het organiseren van projecten voor daklozen en straatkinderen. Tijdens het regenseizoen en het koudere weer in Addis Ababa is het straatleven nog zwaarder voor deze doelgroep, daarom heeft SAK meer dan 400 regenjassen en dekens uitgedeeld.

Daarnaast vond een aantal weken geleden het Ethiopisch nieuwjaar plaats, tijdens dit feest organiseerde SAK hun lunchevenement voor de dak- en thuislozen, waarbij zij 675 maaltijden konden uitdelen en zo het nieuwe jaar in konden luiden.

In de Dominicaanse Republiek zijn we bezig met het Days For Girls programma. Het doel is om eind 2027 meer dan 250.000 tienermeisjes te bereiken, die training krijgen over menstruatie en zwangerschap en een herbruikbaar vrouwelijk hygiënepakket ontvangen. Voor volgend jaar zijn we met verschillende partners in gesprek om 36.000 kits te produceren en te distribueren. We zijn ook bezig met de voorbereidingen voor een medisch team en constructieteam dat eind november naar de Dominicaanse Republiek zal afreizen. Het medische team zal in de gemeenschappen waar we eerder hebben gewerkt medische zorg verlenen die de mensen anders niet kunnen ontvangen. Het constructieteam zal het dak op het gemeenschapscentrum plaatsen. We hebben dit project vorig jaar al gestart en kunnen het nu eindelijk afronden.

Deze projecten en ontwikkelingen binnen onze organisatie geven mij persoonlijk veel energie en maken mij gepassioneerd. In het afgelopen jaar heb ik veel mogen leren, over mezelf, over God, maar ook over hoe ontwikkeling en transformatie in een gemeenschap kan plaatsvinden.

Een van de grootste lessen die ik heb geleerd, is dat in deze wereld relaties gebroken zijn. Dit zie ik in mijn privéleven en in mijn werk vaak terugkomen als oorzaak van veel problemen. Wat begon met de zondeval zorgt ervoor dat vandaag de dag mensen nog steeds in gebrokenheid leven.

Wetende dat we als zondige mensen fouten zullen maken en anderen daarbij pijn zullen doen, is de liefde en genade van God en het streven naar gezonde relaties allereerst met God, maar ook met onszelf, met onze naasten en met onze omgeving de hoop voor een betere toekomst.

Fysieke armoede zoals we die tegenkomen in ontwikkelingslanden is onder andere een gevolg van deze gebroken relaties. Het is heel makkelijk om te zeggen dat er genoeg middelen in deze wereld zijn om bijvoorbeeld honger en nodeloos lijden te laten verdwijnen, maar toch kunnen we dit als mensheid niet voor elkaar krijgen.

Voor mijn werk bij Hungry For Life betekent dit dat ik me blijf inzetten om goede relaties op te bouwen tussen kerken hier in Canada en gemeenschappen in ontwikkelingslanden. Ik blijf werken aan projecten die bijdragen aan het bestrijden van armoede en het opbouwen van de Kerk en Gods gemeenschap.

Ik hoop ook in het komende jaar hier over te mogen vertellen en u daarin te betrekken. Regelmatig wordt mij de vraag gesteld wat mijn toekomstplannen zijn. Om heel eerlijk te zijn, weet ik het nog niet. Ik verbaas me erover dat ik alweer een jaar actief ben voor Hungry For Life, het is werkelijk waar voorbijgevlogen.

Het is een roeping die ik vorig jaar zo sterk mocht ervaren door verschillende momenten heen. Daarom is mijn simpele antwoord op al de vragen over de toekomst, dat ik vertrouw op waar God mij zal leiden en dat dit voor de toekomst ook duidelijk zal worden.

Tot slot wil ik kwijt dat ik ook Zijn leiding heb mogen ervaren in de financiële steun die ik nodig heb om dit werk te doen. Door de vrijgevigheid van velen kan ik hiervan getuigen. Daarnaast ben ik bemoedigd door alle steun in gebed in de kerkdiensten maar ook door persoonlijke supporters. Ik heb deze steun in het komende jaar ook nodig. Zou je daarom mijn werk financieel willen steunen met een eenmalige of maandelijkse gift via mijn supportteam?